Δημοτικό Σχολείο Έμπωνα Ρόδου

Οι μαθητές και οι μαθήτριες του Δημοτικού Σχολείου Έμπωνα, αφού παρακολούθησαν την Πανηγυρική Δοξολογία για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου, παρέλασαν στην κεντρική πλατεία του χωριού αποσπώντας θερμά χειροκροτήματα από τους γονείς και όλους τους παρευρισκομένους. Συγχαρητήρια από το Διευθυντή της Σχολικής μονάδας και από όλο το εκπαιδευτικό προσωπικό για την άψογη παρουσία τους. 

Οι μαθητές της Γ΄τάξης σας προσκαλούν την Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2012 και ώρα 10.00π.μ στο Δημαρχείο της Δημοτικής μας Ενότητας στη γιορτή αφιέρωμα για την 28 η Οκτωβρίου 1940. Η παρουσία σας  θα μας τιμήσει ιδιαίτερα. Τη γιορτή επιμελήθηκε η εκπαιδευτικός της Γ’ τάξης κ. Άννα Κορρέ

Η Λερναία Ύδρα και ο κάπρος του Ερύμανθου View more presentations or Upload your own.

http://ts.sch.gr/repo/online-packages/dim-glossa-c-d/

                                                           http://e-math.eduportal.gr/efarmoges/poll.html

Άκου το τραγούδι και βρες τα δίψηφα σύμφωνα!

Σαν έμαθε τη λέξη καλησπέρα ο παπαγάλος, είπε ξαφνικά: «Είμαι σοφός, γνωρίζω ελληνικά. Τι κάθομαι δω πέρα;» Την πράσινη ζακέτα του φορεί και στο συνέδριο των πουλιών πηγαίνει, για να τους πει μια γνώμη φωτισμένη. Παίρνει μια στάση λίγο σοβαρή, ξεροβήχει, κοιτάζει λίγο πέρα, και τους λέει: «καλησπέρα». Ο λόγος του θαυμάστηκε πολύ. Τι διαβασμένος, λένε, ο παπαγάλος! Θα ’ναι σοφός αυτός πολύ μεγάλος, αφού μπορεί και ανθρώπινα μιλεί. Απ’ τις Ινδίες φερμένος, ποιος το ξέρει πόσα βιβλία μαζί του να ’χει φέρει, με τι σοφούς εμίλησε, και πόσα να ξέρει στων γραμματικών τη γλώσσα! «Κυρ παπαγάλε, θα ’χομε την τύχη ν’ ακούσωμε τις λες και πάρα πέρα;» Ο παπαγάλος βήχει, ξεροβήχει… μα τι να πει; Ξανάπε: «καλησπέρα». (από το βιβλίο: Zαχαρίας Λ. Παπαντωνίου, Xελιδόνια, Bιβλιοθήκη Eκπαιδευτικού Oμίλου, 1920)   Μουσική: Φένια Παπαδόδημα Από το δίσκο "Το μαντήλι της νεράιδας"

http://www.oswego.org/ocsd-web/games/mathmagician/mathsmulti.html

Πάτα στην εικόνα για να παίξεις!

http://e-math.eduportal.gr/efarmoges/xion.htm

«Κάποτε υπήρχε ένας δήμος που τον έλεγαν «Μίνυ Μάουζ». Κανένας πολίτης δεν ενδιαφερόταν για τίποτα. Δεν έκαναν τίποτα ούτε για το χωριό, ούτε για το σπίτι τους, ήταν τόσο ανοικοκύρευτοι. Δεν ενδιαφέρονταν ούτε για τους δικούς τους ανθρώπους, ούτε για τα παιδιά τους. Όλοι έλεγαν ότι αυτό το χωριό ήταν χωματερή. Όποιος πήγαινε εκεί για πρώτη φορά έλεγε ότι αυτοί οι άνθρωποι ήταν πολύ τεμπέληδες. Ξαφνικά μια μέρα ντροπιάστηκαν που ήρθαν πολλοί ξένοι και αποφάσισαν να συνεργαστούν όλοι μαζί κι έτσι έγινε το πιο καθαρό χωριό όλου του κόσμου. Τότε ερχόταν το απορριμματοφόρο κάθε μέρα και άδειαζε τους κάδους κι έτσι έγινε το πιο όμορφο χωριό. Ύστερα από αυτό κατάλαβαν ότι δεν μπορούν να ζουν έτσι και άλλαξαν. Αποφάσισαν να ενδιαφέρονται. Δούλεψαν όλοι μαζί κι έφτιαξαν τόσο ωραία την πόλη τους, που την ονόμασαν Ομορφούπολη» Βάλσα, Σταμάτης, Ιωσήφ, Αναστασία Χ. «Κάποτε υπήρχε ένας δήμος που τον έλεγαν Βρωμόδημο. Κανένας πολίτης δεν ενδιαφερόταν για τίποτα. Δεν έκαναν τίποτα...